In the Belly of the City is een artistiek platform en oproep om na te denken over ons voedselsysteem en de onderlinge afhankelijkheden die het vormgeven. Het kunstenaarscollectief Futurefarmers heeft dit project gerealiseerd tijdens een residentie bij GLUON. Hierbij wordt het kanaal Brussel-Charleroi omgevormd tot een middel voor transformatie van ons voedselsysteem. Het project transporteert voedsel van kleinschalige agro-ecologische boeren uit het Pajottenland, naar het hart van de stad. Zo brengt het lokale boeren in contact met de wereldwijde goederenstroom en internationale handel.
Te midden van het al bestaande schouwspel van het kanaal vormt zich een verzameling van boeren, zaden, kunstenaars, bodem, het kanaal, dichters, elektromagnetische frequenties, zonne-energie, architecten en techno-ongehoorzamen. Samen creëren ze het toneel voor een reeks acties. Op een onconventionele houten kanaalboot ontstaat er een nieuwe verbeelding – door een traag en reflectief proces van herstel, veerkracht en bezinning op onze gewoonten in de landbouwproductie.
“In the Belly…” verlegt de lokale voedseltransporten van dieselvrachtwagens naar vervoer over water, gebruikmakend van de bestaande infrastructuur van het Brussel-Charleroi-kanaal. Tijs Boelens, oprichter van de boerderij De Groentelaar, coördineert de levering van producten van twaalf boerderijen, die twee keer per week vanuit Halle naar Brussel worden vervoerd. In de stad wordt het voedsel gesorteerd, verpakt en per fiets geleverd aan coöperatieve winkels en collectieve keukens.
OVER FUTUREFARMERS
Futurefarmers is een collectief van kunstenaars dat zich richt op het creëren van werk dat relevant is in een bepaalde tijd en plaats. Futurefarmers werd opgericht in 1995 in San Francisco en is een platform voor samenwerking tussen kunstenaars, antropologen, schrijvers, ontwerpers, architecten en boeren. Samen initiëren ze participatieve projecten die ruimte bieden voor ervaringen waarin de gebruikelijke logica van situaties vervaagt, wat leidt tot ontmoetingen die perspectieven verbreden en zekerheden uitdagen. Ze hebben voedselsystemen, openbaar vervoer en agrarische plattelandsnetwerken ontleed om hun inherente logica visueel te maken en te begrijpen. Het werk biedt vaak een speelse toegang en fungeert als instrument waarmee deelnemers dieper in onderzoeksdomeinen kunnen duiken. Dit gaat verder dan louter verbeelden, omdat het deelnemers in staat stelt om actief deel te nemen en veranderingen in hun eigen leefomgeving in gang te zetten. Hun tijdelijke openbare kunstprojecten evolueren vaak tot duurzame, blijvende programma’s die invloed hebben op overheidsbeleid en stadsontwerp.
